Drosera anglica

Uit Werkgroep Carnivora

Lange Zonnedauw

Drosera anglica is een overblijvende zonnedauw. De Nederlandse naam is 'lange zonnedauw'. D. anglica is ontstaan ​​uit een hybride tussen D. linearis en D. rotundifolia.

Herkomst

De Drosera anglica komt in Nederland nog voor in Drenthe, bijvoorbeeld in het Bargerveen. Ze komt van nature voor op het noordelijk halfrond: in Europa, Noord-Amerika en Japan.

Primair wordt de Drosera anglica alleen in gematigde klimaten gevonden. Er zijn echter 2 locaties in Hawaï waar deze plant voorkomt als een subtropische zonnedauw.

Leefgebied

Drosera anglica komt voor aan de rand van levend hoogveen met opstijgend, iets mineraalhoudend water en in blauwgraslanden.

De Val

De plant wordt 5-20 cm hoog en vormt een bladrozet. De langgesteelde bladeren zijn opstaand en langwerpig tot lancetvormig met de grootste breedte boven het midden. Op de bladeren zitten talrijke, kleverige, klierweefsel bevattende, haardunne rode tentakels. Hiermee vangt de plant kleine insecten, zoals Simuliidae. Het blad rolt om het insect heen en scheidt verteringsenzymen uit. De hierbij vrijkomende voedingsstoffen (onder andere stikstof) wordt door de plant opgenomen.

De Bloem

De plant loopt in het voorjaar uit en bloeit in juli en augustus met drie tot acht witte bloemen, die alleen bij zonneschijn opengaan. De plant is zowel een zelfbestuiver als een kruisbestuiver. In de vroege herfst gaat de plant in winterrust.

Niet te verwarren met D. intermedia

Er zijn vaak mensen die een grote plant van D. intermedia aanzien voor een D. anglica. Er is 1 duidelijk verschil tussen D. intermedia en D. anglica; de bloemstengel. Als een D. intermedia bloeit dan zie je onderaan dat de bloemstengel eerst zijwaarts gaat en dan pas omhoog. Bij D. anglica gaat de bloemstengel rechtstreeks vanuit het hart recht omhoog.